Fotografia uliczna. Od tego wszystko się zaczęło.

Od najmłodszych lat najwięcej czasu spędzałem na ulicach. Przeplatające się doświadczenia osobiste z doświadczeniami moich podwórkowych przyjaciół i otaczającą nas rzeczywistością najbardziej wpłynęły na to jakim dzisiaj jestem człowiekiem.

​

Pierwszy aparat...

Kiedy dostałem swój pierwszy aparat i zabrałem go w pierwszą zagraniczną podróż to w naturalny dla mnie sposób fotografowałem ludzi, emocje, sytuacje.

​

Zauważyłem to dopiero po latach, kiedy oglądałem swoje pierwsze zdjęcia. To wtedy właśnie wszystko złożyło mi się w całość i dowiedziałem się, że nic nie stało się w moim życiu bez powodu. Dowiedziałem się o tym dzięki fotografii. Poprzez własne doświadczenia potrafię dziś dostrzegać rzeczy, których zazwyczaj ludzie nie widzą lub nie chcą widzieć. Jako dziecko uciekałem na ulicę, bo tam zapominałem o problemach, jednocześnie dostrzegając problemy innych ludzi.

Dziś robię praktycznie to samo.

​

Uciekam na ulicę, aby oderwać się od mojej rzeczywistości i zatopić się w rzeczywistości innych.